بررسی علل ژنتیکی ترمور (لرزش دست) در اعضای یک خانواده مبتلای ایرانی

چکیده

زمینه و هدف: لرزش دست از شایع‌ترین اختلالات حرکتی است که مهم‌ترین بیماری‌های نورودژنراتیو پارکینسون است. هدف از این مطالعه، بررسی عوامل ژنتیکی دخیل در بروز ترمور در یک خانواده ایرانی با سابقه این علائم بوده است.

روش‌ها: ابتدا شجره‌نامه خانواده با شناسایی اعضای مبتلا و سالم ترسیم شد. نمونه‌های DNA از اعضای خانواده استخراج و برای بررسی جهش‌های ژنتیکی، از روش توالی‌یابی کل اگزوم (WES) استفاده شد. داده‌های حاصل از WES به کمک تحلیل‌های بیوانفورماتیکی مورد بررسی قرار گرفتند و جهش‌های شناسایی‌شده با استفاده از توالی‌یابی سنگر (Sanger Sequencing)  تأیید شدند. تحلیل‌های آماری برای ارزیابی همبستگی ژنتیکی بین جهش‌های شناسایی‌شده و علائم بالینی انجام گرفت.

نتایج: در این خانواده، دو ژن TTN و SH3TC2 به‌عنوان ژن‌های کاندید شناسایی شدند. جهش در ژن TTN به‌صورت هتروزیگوت (GC) در پروباند (مادر) (II-2)، و پسر خانواده (III-3) مشاهده شد، در حالی که دو دختر خانواده (III-1  و III-2) دارای ژنوتیپ طبیعی (GG) بودند. تحلیل‌های بیوانفورماتیکی نشان داد که این جهش تأثیر بالقوه‌ای بر عملکرد پروتئین Titin دارد که ممکن است در بروز ترمور نقش کلیدی ایفا کند. در مقابل، جهش شناسایی‌شده در ژن SH3TC2 به‌صورت هتروزیگوت (CT) تنها در پروباند شناسایی شد و در سایر اعضای خانواده وجود نداشت. توالی‌یابی سنگر جهش در ژن TTN را تأیید کرد، اما ارتباط معناداری بین جهش ژن SH3TC2 و بروز بیماری مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: نشان داد که جهش در ژن TTN ممکن است نقش کلیدی در بروز ترمور در این خانواده ایفا کند، در حالی که جهش در ژن SH3TC2 احتمالاً عامل ثانویه‌ای است. این نتایج بر اهمیت بررسی عوامل ژنتیکی در خانواده‌های مبتلا به ترمور تأکید دارد و می‌تواند به توسعه روش‌های تشخیصی و درمانی جدید کمک کند. انجام مطالعات بیشتر در جمعیت‌های بزرگ‌تر برای تأیید این یافته‌ها توصیه می‌شود.