اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانهای افسردگی و اضطراب فرزندان دارای والدین معتاد
کلمات کلیدی:
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, افسردگی و اضطرابچکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، تبیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانههای افسردگی و اضطراب دانشآموزان بود. پژوهش حاضر، آزمایشی همراه با پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش، شامل تمامی دانشآموزان دختر سال اول دورۀ دوم متوسطه شهر تهران بود که در سال تحصیلی 1399-1398 مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه، به روش نمونهگیری هدفمند تعداد 40 دانشآموز که حداقل یکی از والدین آنها معتاد بوده انتخاب شدند و پیشآزمون از آنها به عمل آمد. از این نمونه، 20 دانشآموز در گروه آزمایش و 20 دانشآموز در گروه گواه بهصورت تصادفی گمارده شدند. سپس جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد روی گروه آزمایش اعمال شد. سپس، از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامۀ افسردگی بک (1996) و پرسشنامۀ اضطراب بک (1996) بود. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس موردبررسی قرار گرفت. نتایج بهبود معنیداری در نمرات افسردگی و اضطراب آزمودنیهای گروه آزمایش نسبت به گروه گواه نشان داد؛ بنابراین، میتوان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای بهبود افسردگی و اضطراب دانش آموزان استفاده نمود.