بررسی اثربخشی آموزش مجازی بر خلاقیت دانش‌آموزان

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مجازی بر خلاقیت دانش‌آموزان دختر ابتدایی بود. پژوهش با روش نيمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل دانش‌آموزان سال ششم ابتدایی دختر شهرستان جم در سال تحصیلی 1400-1399 بود. از این جامعه آماری، به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای تعداد 30 دانش‌آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارش شدند. گروه­ آزمایش تحت آموزش مجازی قرار گرفت. پرسشنامه خلاقیت عابدی  به عنوان ابزار پژوهش برای اجرای پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها، از روش‌های آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تک متغیری استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد بین گروه‌های آزمایشی و گروه گواه از لحاظ خرده مقیاس‌های خلاقیت (ابتکار، انعطاف‌پذیری، سیالی و بسط) در مرحله پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0≥P). بنابراین، آموزش مجازی به عنوان يك روش مداخله‌اي مؤثر در رشد و پرورش خلاقيت كودكان دبستاني مي‌تواند مورد استفاده مربيان قرار گيرد.