تئوری تروما و بهبودی در رمان منتخب امی تان بر اساس نظریه جودیث هرمن

چکیده

این جستار می‌کوشد تا نظریه‌ی اَمی تان درباره‌ی آسیب و بهبود را در پرتو نظریه‌ی جودیث هِرمان درباره‌ی آسیب و بهبود مطالعه کند. همان گونه که هرمان بیان می‌کند، روی‌داد آسیب‌زا موجب از میان رفتن «انطباق‌های معمولی انسان با زندگی» می‌شود. وی می‌نویسد: «برخلاف بدبیاری‌های معمول، روی‌دادهای آسیب‌زا معمولاً متضمن تهدیدهایی برای زندگی یا تمامیت جسمانی یا متضمن نوعی رویارویی شخصی نزدیک با خشونت و مرگ» اند. صدمه یکی از موضوع‌های مورد مطالعه‌ی بخش‌های مختلفی از فضای دانش‌پژوهشی (علوم ذاتی، انواع جامعه‌شناسی و علوم انسانی) است. در کنار آن، ]مفهوم[ صدمه موقعیتی مسأله‌ساز و آشفته‌کننده در تحقیقات میان‌رشته‌ای دارد. پژوهش در حوزه‌ی صدمه این اواخر در حوزه‌های مطالعاتی علم مغز، روان‌پزشکی، علم اجتماعی، تاریخ، رفاه عمومی و نویسندگی در این مؤسسه انجام شده است. همان گونه که دانش‌پژوهان در بررسی‌های خود درباره‌ی صدمه نشان داده اند، اعلام این تجربه‌ی وحشت‌ناک در سرتاسر کل وجود زندگیِ شخصِ صدمه‌دیده رخ می‌دهد؛ هر چند این تجربه برای آنان در قالب تصویرهای موقعیت قبلی در امور کنونی تحقق می‌یابد. از این رو، این نظریه ]یعنی نظریه‌ی اَمی تان[ بر پیامدها و تصویرهای این تجربه‌ی وحشت‌ناک در فعالیت خانوادگی و عمومی آدم‌ها بعد از آن که آنان روی‌دادهای هولناک را از سر می‌گذرانند تمرکز دارد. یکی از این پیامدها ذهنیت دوپاره و شخصیت توهمی/خیالی آدم‌ها ست که بر جنبه‌های مختلف امور روزمره‌ی آنان و هم‌نشینی‌شان با افراد پیرامونِ خود اثر می‌گذارد. بدین ترتیب، تصمیم‌گیری درباره‌ی این کتاب‌ها به این مسأله بستگی دارد که رویهمرفته چه گونه قلمرو گسترده‌ای از گمانه‌زنی‌ها در مطالعات مربوط به صدمه را پوشش می‌دهند.