معماری پایدار، سازه و سلامت روان: طراحی سرای سالمندان با تأکید بر اصول روان‌ درمانی برای بهبود رفاه و آرامش

چکیده

با افزایش جمعیت سالمندان در جوامع مختلف، نیاز به ایجاد فضاهای مناسب برای زندگی آرام و سالم این گروه سنی به شدت احساس می‌شود. خانه‌های سالمندان به عنوان نهادهای اجتماعی و مراقبتی، نقش حیاتی در بهبود کیفیت زندگی افراد مسن ایفا می‌کنند. با وجود طراحی و ساخت متعدد این مراکز، بسیاری از آن‌ها با نیازهای روانی و اجتماعی سالمندان سازگاری ندارند. این پژوهش با تمرکز بر معماری پایدار، به بررسی سازه‌های سرای سالمندان و تأثیرات روانشناختی و اجتماعی آن‌ها پرداخته است. هدف این تحقیق ارائه راهکارهایی برای طراحی خانه‌های مراقبتی است که علاوه بر تأمین نیازهای اساسی، با ویژگی‌های روانی و اجتماعی افراد مسن نیز سازگار باشد. توجه به عواملی چون نور، فرم، رنگ، تهویه و جذابیت بصری در طراحی این فضاها می‌تواند شرایط زندگی سالمندان را بهبود بخشد و حس آرامش آنان را ارتقاء دهد. این مقاله با رویکردی نوآورانه، ارتباط بین روانشناسی محیط و خلاقیت‌های معمارانه پایدار را در طراحی سراهای سالمندان بررسی کرده است. این تحقیق به صورت کیفی انجام شده و داده‌ها از طریق مطالعات کتابخانه‌ای، پرسشنامه و مصاحبه جمع‌آوری شده است. نتایج نشان می‌دهد که طراحی معمارانه و پایدار متناسب با نیازهای روانشناختی و اجتماعی سالمندان می‌تواند به بهبود کیفیت فضاهای زیستی و ارتقای بهزیستی روانی و اجتماعی آنان کمک کند.