ارزیابی ریسک و تعیین مؤلفه های ریسک پذیری نیروی انسانی در طراحی مدل ریسک (مطالعه موردی پردیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران)

چکیده

ارزیابی ریسک در HSE، فرآیند شناسایی، ارزیابی و کنترل پیشامدهای احتمالی است و هدف این است که تمام اقدامات منطقی برای محافظت از کارکنان در برابر آسیب و جلوگیری از حوادث انجام شود و شامل شناسایی خطرات بالقوه، ارزیابی خطرات مرتبط و اجرای اقدامات کنترلی برای کاهش یا حذف آن خطرات است تا اطمینان حاصل شود که هرگونه تغییر در شرایط کار در نظر گرفته می‌شود تا ضمن کاهش و یا عدم انحراف از برنامه هاي سازمان، می تواند افزایش کارایی و اثربخشی نیروي انسانی را به همراه آورد و به افزایش سودآوري و توسعه سازمان منجر شود. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ریسک و تعیین مؤلفه های ریسک پذیری نیروی انسانی جهت طراحی مدل ریسک با رویکرد تلفیقی و اولویت بندی شاخص ها در پردیس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران انجام شده است. در جمع آوري داده ها از پرسشنامه مشتمل بر 4 مولفه اصلی، 12 مولفه فرعی و 48 شاخص که با استفاده از شاخصهای تعالی سازمانی نیروی انسانی به روش دلفی فازي مورد تأیید قرار گرفته، استفاده شده است. روش نمونه گیري به صورت در دسترس و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران براي جامعه حدود 1950 نفر محاسبه گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاري و آزمون تحلیل عاملی اکتشافی به روش تجزیه به ابعاد اصلی و چرخش واریماکس استفاده شده است. بدین منظور از شاخص KMO و آزمون بارتلت استفاده گردیده است. در اولویت بندی ابعاد ریسک های منابع انسانی مطابق نظر افراد از بین 26 مولفه ریسک مدیریت منابع انسانی، مولفه هاي ریسک هاي پاداش و جبران خدمات، ریسک عدم تمرکز به مشتري، ریسک هاي تأمین منابع انسانی، ریسک رفتاري و ریسک آموزش و بهسازي منابع انسانی به ترتیب چهار ریسک داراي بیشترین اهمیت در حوزه مدیریت منابع انسانی دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد.