اقتضات و منافیات فقهی حقوقی کرامت انسانی و مؤلفه‌های آن بر مبنای حکمت اسلامی

چکیده

اصل کرامت انسانی از جمله مباحث حقوقی می‌باشد. کرامت انسان، ارزش فطری (Innate Value) (ذاتی) یا شایستگی هر انسان است که با وجود هویت و ماهیت انسانی هر فرد انسانی وجود می‌یابد و به عنوان مبنای فلسفی تمامی حقوق بشر شناخته می‌شود. این اصل، که گاه از آن با تعابیری چون «اصل حیثیت و منزلت انسانی» یا «اصل شرافت یا عزت انسانی» نیز یاد می‌شود، در اسناد حقوق بشری بین المللی و منطقه‌ای متعددی مورد شناسایی قرار گرفته و حتی در اسناد مربوط به حقوق بشر دوستانه نیز بر رعایت این اصل و لزوم احترام به کرامت انسانی تاکید شده است. در این جا به طور اجمالی، به مفهوم و معنا، منابع و جایگاه این اصل و سایر مباحث مربوطه پرداخته می‌شود. در این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی صورت گرفته است، اقتضات و منافیات فقهی حقوقی کرامت انسانی و مؤلفه‌های آن بر مبنای حکمت اسلامی مورد واکاوی قرار گرفته است.