تأثیر مصالح پایدار و تکنیک‌های ساخت‌وساز مدرن بر بهره‌وری انرژی در ساختمان‌های مسکونی در مناطق شهری کم‌نور

چکیده

صنعت ساخت و ساز یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان انرژی در سراسر جهان است و گذار به سمت شیوه‌های ساختمانی پایدار و کارآمد از نظر انرژی را به یک ضرورت حیاتی تبدیل می‌کند. این مطالعه به بررسی تأثیر مصالح ساختمانی پایدار و مدرن بر بهره‌وری انرژی در ساختمان‌های مسکونی واقع در مناطق شهری کم‌نور انگلستان می‌پردازد. این تحقیق با رویکردی کاربردی-تحلیلی، با استفاده از مرور ادبیات و شبیه‌سازی کامپیوتری از طریق نرم‌افزار Design Builder، ساختمان‌های مسکونی در شهرهای لندن، بیرمنگام و منچستر را مدل‌سازی و تجزیه و تحلیل می‌کند.
این مطالعه بررسی می‌کند که چگونه مواد مختلف دیوار، سقف و پنجره بر اتلاف انرژی گرمایشی در شرایط آب و هوایی مختلف تأثیر می‌گذارند. دو سناریو شبیه‌سازی شد: یکی با استفاده از مصالح سنتی و دیگری با استفاده از جایگزین‌های مدرن و پایدار مانند پنجره‌های دوجداره، بلوک‌های دیواری عایق‌بندی شده و پشم سنگ. تجزیه و تحلیل مقایسه‌ای نشان داد که جایگزینی مصالح معمولی با مصالح پیشرفته و کارآمد از نظر انرژی می‌تواند بسته به شرایط آب و هوایی، مصرف کل انرژی را تا 46 تا 47 درصد کاهش دهد. علاوه بر این، استفاده از مصالح شیشه‌ای بهبود یافته، نسبت پنجره به دیوار بزرگتری را فراهم می‌کند و استفاده از نور طبیعی روز را بدون افزایش اتلاف گرما بهینه می‌کند.
نتایج بر نقش مهم انتخاب مواد در دستیابی به اهداف پایداری تأکید دارند و اهمیت ادغام ابزارهای طراحی مبتنی بر شبیه‌سازی در ارزیابی عملکرد انرژی را نشان می‌دهند. این تحقیق با برجسته کردن رویکردهای عملی برای کاهش مصرف انرژی و انتشار کربن در ساختمان‌های مسکونی، به ویژه در مناطقی که در معرض نور خورشید محدود هستند، به افزایش دانش در مورد معماری پایدار کمک می‌کند