نقش سیاست‌های مالی پایدار در تقویت زیست‌بوم نوآوری و تجاری‌سازی ایده‌های دانش‌بنیان در بستر اقتصاد ملی

چکیده

در سال‌های اخیر، سیاست‌های مالی پایدار به‌عنوان یکی از ارکان اساسی در شکل‌دهی زیست‌بوم‌های نوآوری و گذار به اقتصاد دانش‌محور مورد توجه گسترده قرار گرفته‌اند. این سیاست‌ها با هدف ایجاد توازن میان رشد اقتصادی، پایداری مالی و حمایت ساختاری از فعالیت‌های نوآورانه، بستری برای تحقق توسعه‌ای پایدار فراهم می‌سازند. پژوهش حاضر با بهره‌گیری از رویکردی توصیفی–تحلیلی، به واکاوی تأثیر سیاست‌های مالی پایدار بر فرایند تجاری‌سازی ایده‌های دانش‌بنیان در چارچوب اقتصاد ملی ایران پرداخته است. داده‌های پژوهش بر پایه‌ی گزارش‌های واقعی و رسمی نهادهای بین‌المللی و داخلی از جمله بانک جهانی، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) و معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری گردآوری شده‌اند. نتایج نشان می‌دهد که اجرای سیاست‌های مالی پایدار از طریق ابزارهایی نظیر اعتبارات سبز، معافیت‌ها و مشوق‌های مالیاتی مبتنی بر نوآوری، و سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت پژوهشی، به ارتقای شاخص‌های نوآوری و افزایش رقابت‌پذیری شرکت‌های دانش‌بنیان منجر می‌شود. در این میان، نقش حاکمیت در طراحی نظام مالی منعطف، شفاف و مبتنی بر ارزیابی اثرات نوآوری، نقشی کلیدی و اثرگذار است. در جمع‌بندی، یافته‌ها بیانگر آن است که سیاست‌های مالی پایدار نه‌تنها ابزاری برای رشد اقتصادی بلکه محرکی بنیادین برای پویایی زیست‌بوم نوآوری و پیشبرد اقتصاد دانش‌بنیان به‌شمار می‌آیند.