قلمرو تفسیر قضایی در حقوق ایران با مطالعه تطبیقی حقوق انگلستان و فرانسه

چکیده

روش‌های تفسیر آراء یکی از موضوعاتی است که کمترین ادبیات حقوقی در مورد آن وجود دارد.  تردیدی نیست که برای بهره‌برداری از رویه قضایی به عنوان یکی از منابع حقوق، تفسیر آراء یا «قضاوت » از یک سو برای فهم دقیق آنچه رأی مورد بحث به دنبال بیان، طرح و اثبات  آن است و از سوی دیگر برای نقد رأی بر اساس سایر منابع حقوق یعنی قانون، عرف، دکترین و اصول کلی حقوقی و رویه‌های قضایی پیشین  ضرورت دارد.در این مقاله با روش کتابخانه ای و اسنادی به بررسی قلمرو تفسیر قضایی در حقوق ایران با مطالعه تطبیقی حقوق انگلستان و فرانسه پرداخته شده است. با تحقیق در نظام های حقوقی همانند انگلستان و فرانسه، مشخص می شود که نظام تقنینی و قضائی همواره در جهت وضع و تکمیل قوانین مربوط به تفسیر قرارداد گام های جدیدی برداشته و از موانع عملی اجرای آرای قضایی در روابط خصوصی اشخاص کاسته است . بررسی این موضوع در حقوق ایران حقوقدان از طریق شناسایی و معرفی رویکرد (های) نظری مربوط به حوزه و موضوع رأی وهمچنین اصول و رژیم حقوقی حاکم بر موضوع دعوی، میزان انطباق و یا سازگاری رای مورد نظر با نظم حقوقی موجود را مورد ارزیابی قرار داده و نسبت به تأیید و یا رد کلی یا جرئی تصمیمات قاضی و مستندات و استدلالات ارائه شده مبتنی بر ملاحظات فوق الذکر اظهار نظر می‌نماید..