معماری پایدار در خدمت بی خانمان ها: تحلیل ساختاری و تاثیر روانشناختی مسکن پیش ساخته برای بهبود کیفیت زندگی

چکیده

تأمین مسکن مناسب برای اقشار کم‌ درآمد، به ویژه بی‌خانمان‌ها، از چالش‌های اساسی دولت‌هاست. بحران مسکن و نبود سرپناه کافی، به ویژه در فصول سرد سال، پیامدهای اجتماعی و انسانی بسیاری به دنبال دارد. خانه‌های پیش‌ساخته به‌ دلیل سرعت ساخت، هزینه کمتر، و استفاده از مواد بازیافتی و محلی به‌عنوان راهکاری موثر و پایدار برای اسکان بی‌خانمان‌ها مورد توجه قرار گرفته‌اند. با این حال، بسیاری از این مسکن‌ها با نیازهای روانی و اجتماعی بی‌خانمان‌ها سازگار نیستند. این پژوهش با تمرکز بر معماری پایدار، به بررسی سازه‌ای مسکن‌های پیش‌ساخته و تأثیرات روانشناختی و اجتماعی آنها پرداخته است. هدف، ارائه راهکارهایی برای طراحی مسکن‌هایی است که علاوه بر تأمین نیازهای اساسی، با ویژگی‌های روانی و اجتماعی افراد بی‌خانمان سازگار باشد. توجه به عواملی چون نور، فرم، رنگ، تهویه، و جذابیت بصری در این مسکن‌ها می‌تواند شرایط زندگی بی‌خانمان‌ها را بهبود بخشد و حس امنیت را افزایش دهد. این مقاله با رویکردی نوآورانه، ارتباط بین روان‌شناسی محیط و خلاقیت‌های معمارانه در طراحی مسکن‌های پیش‌ساخته را بررسی کرده است. این تحقیق به ‌صورت کیفی انجام شده و داده‌ها از طریق مطالعات کتابخانه‌ای، پرسش‌نامه و مصاحبه جمع‌آوری شده است. نتایج نشان می‌دهد که طراحی معمارانه متناسب با نیازهای روانشناختی و اجتماعی بی‌خانمان‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت فضاهای مسکونی و ارتقای بهزیستی روانی و اجتماعی آنان کمک کند.